عملیات فروشویی زیستی کانسنگ کم عیار کالکوپیریتی در شرایط کلریدی با استفاده از سازگاری میکروارگانیسم های بومی

سابقه و هدف: انحلال کالکوپیریت از مهمترین چالش های هیدرومتالورژی است. زیرا به دلیل غیرفعال شدن سطح با رسوبات انفعالی انجام لیچینگ بسیار دشوار است. این پژوهش با هدف استفاده از ترکیب مزایای فروشویی زیستی و فروشویی کلریدی برای افزایش شاخص در بازیابی مس از منابع کم عیار کالکوپیریتی انجام گردید. مواد و روش ها:  در این پژوهش، سویه های مختلف میکروارگانیسم های بومی مزوفیل، ترموفیل معتدل و مطلق از معدن سرچشمه جداسازی و به مدت 4 ماه با محیط کشت کلریدی سازگار گردید. سپس، عملیات بیولیچینگ به صورت سیستماتیک در ستون های حاوی کانسنگ کم عیار کالکوپیریتی (کمتر از 0/3 درصد مس) به منظور بررسی تاثیر کلر در فرایند بیولیچینگ اجرا شد. همچنین برای بررسی دقیق مکانیسم و فرایند تولید آنالیزهای دستگاهی جامدهای باقیمانده از لیچینگ و خوراک انجام شد.  یافته ها:  بر اساس آنالیزهای انجام شده (SEM، EDS، XRD) بر روی جامدات باقیمانده فروشویی زیستی، غلبه بر مشکلات ناشی از رسوبات ناخواسته طی فرایند بیولیچینگ کلریدی (2 گرم بر لیتر کلر) یکی از دلایل اصلی این نتایج تشخیص داده شد. به طوری که افزایش 23 درصدی در بازیابی با استفاده از محیط کلریدی (81 درصد با کلر و 58 درصد بدون کلر) مشاهده گردید.    نتیجه گیری: کنترل رسوبات ناخواسته (غنی از آهن و گوگرد) در فرایند فروشویی زیستی کانسنگ کالکوپیریتی کم عیار، مهمترین دلیل بهبود بازیابی مس (بیش از 81 درصد مس در طول 120 روز) بود. این راندمان  با تنظیم فرایند رشد و فعالیت میکروارگانیسم ها از مزوفیل ها تا ترموفیل های مطلق همراه با افزودن نمک کلرید سدیم به دست آمد.